|
|
|
Pastoraal woord
gepubliceerd op dinsdag, 13 juli 2021
Ik was 24 lentes jong toen ik op 1 september 1990 de sprong waagde om vanuit Baal (Tremelo) het Vlaams-Brabantse land te verlaten en mij te vestigen in het Zuid-Hollandse Hendrik-Ido-Ambacht. Ik ging mijn droom achterna die in Vlaanderen in die dagen moeilijk was te realiseren: als pastoraal werkster aan de slag gaan. Spijt dat ik ooit die grote sprong heb gemaakt? Neen, ik heb een vruchtbare bodem gevonden waarin ik als mens, gelovige en pastor heb kunnen groeien en openbloeien. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Acht jaar heb ik gewerkt in de Zwijndrechtse Waard, met toen nog drie zelfstandige parochies die samen één pastoraal team deelden, bestaand uit een priester en een pastoraal werkster. Ik heb dus vanaf het prilste begin gewerkt in teamverband. Hierna heb ik vijf jaar gewerkt in de Alblasserwaard-West, ook samen met één priester. Tegenwoordig vormen beide gebieden, tezamen met geheel Dordrecht, één grote parochie. Schaalvergroting van parochies heb ik van dichtbij meegemaakt. Het vroeg en vraagt een andere kijk op het pastorale werk. Wat organiseer je centraal en waar is juist pastorale nabijheid heel wezenlijk? Welke nieuwe kansen en uitdagingen komen er vrij? Ik kijk graag met een positieve blik naar de mogelijkheden die er zijn.
 Op mijn tweede werkplek ben ik mij studieus gaan verdiepen in de liturgiewetenschap. Dit laatste omdat ik in en voor het bisdom Rotterdam steeds meer betrokken werd bij de ontwikkeling van liturgisch beleidsadvies. De tweejarige individuele leerroute liturgiewetenschap aan de toenmalige Theologische Faculteit Tilburg mondde niet alleen uit in een certificaat, maar ook in het schrijven van een proefschrift, als assistent in opleiding. Dit betekende dat ik voor vijf jaar vaarwel heb gezegd aan het pastorale werk. Het is een zeer interessante, leerzame periode in mijn leven geweest. Aan het eind van dit traject ging het bij mij kriebelen om mijn wetenschappelijke expertise in te zetten in de concrete pastorale praktijk.
Op 15 mei 2009 kwam ik terecht in Roosendaal en Nispen, halftijds, als functionaris liturgie en als basispastor. Daarnaast bleef ik halftijds wetenschappelijk werkzaam, eerst als coördinator van het Instituut voor Liturgische en Rituele Studies aan de Universiteit van Tilburg, later als adjunct uitgever bij Berne Media. In 2018 heb ik de keuze gemaakt om fulltime in dienst te treden van de Sint Norbertusparochie te Roosendaal, als seniorenpastor en als teamleider. Met name als seniorenpastor werd ik uitgedaagd om verder te kijken dan alleen de kerkmuren en verbinding te zoeken met allerlei maatschappelijke organisaties
En nu dus de uitdaging om in de Bernardusparochie en in de Immanuelparochie van start te gaan als pastoraal werkster. Ik ben benieuwd naar het parochieleven in dit uitgestrekte gebied. Welke zichtbare en verborgen parels zijn er hier te vinden? Wat vraagt aandacht? Waar droomt u van, denkend aan uw parochie? Wilt u mij wegwijs maken? Graag wil ik kennismaken met ieder van u. Ik hoop op een mooie, vruchtbare samenwerking.
Petra Mergaerts, pastoraal werkster
| | overzicht van bijdragen:
maandag, 20 juni 2022 | | Als u dit leest …
| dinsdag, 19 april 2022 | | PASTORAAL WOORD PASEN 2022
| zaterdag, 26 februari 2022 | | Op weg naar de kerk van morgen
| maandag, 13 december 2021 | | Hoopvol licht in donkere tijden
| zaterdag, 30 oktober 2021 | | Licht aan het einde van de tunnel
| dinsdag, 14 september 2021 | | Onderweg met geloof, hoop en liefde’
| dinsdag, 13 juli 2021 | | Pastoraal woord
| vrijdag, 30 april 2021 | | Missionair parochie zijn
| dinsdag, 23 februari 2021 | | Elkaar blijven ontmoeten in geloof:
| woensdag, 25 november 2020 | | Dag lieve Advent,
| dinsdag, 3 november 2020 | | Er is iets te kiezen
| dinsdag, 15 september 2020 | | Wat willen we nou eigenlijk?
| donderdag, 18 juni 2020 | | Pasen, Pinksteren, en daarna …..
| zondag, 26 april 2020 | | Als we het niet meer weten
| dinsdag, 18 februari 2020 | | Begin en het einde
| zondag, 22 december 2019 | | Wij komen tesamen onder het sterrenblinken!
| woensdag, 23 oktober 2019 | | Meegaan met onze tijd
| donderdag, 5 september 2019 | | Onderweg zijn….’
| woensdag, 19 juni 2019 | | ‘De hoop sterft het laatst’
| woensdag, 10 april 2019 | | Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem aan het breken van het brood.
| maandag, 18 februari 2019 | | Water om van te leven
| donderdag, 27 december 2018 | | Gekend worden, gekend zijn
| vrijdag, 19 oktober 2018 | | Op bedevaart
| woensdag, 29 augustus 2018 | | Ver en dichtbij
| maandag, 18 juni 2018 | | Als liefde de weg is wordt de wereld anders.
| dinsdag, 24 april 2018 | | Goede reis!
| maandag, 19 februari 2018 | | Onderweg naar Pasen
| maandag, 18 december 2017 | | Nu zijt wellekomen!
| dinsdag, 24 oktober 2017 | | Een uitdaging voor de oecumene
| dinsdag, 19 september 2017 | | Sprekende stilte
| maandag, 10 juli 2017 | | De kracht van verbeelding
| vrijdag, 12 mei 2017 | | Priesterjubileum
| donderdag, 9 maart 2017 | | Veertig dagen
| woensdag, 7 december 2016 | | Dromen met de ogen open
| dinsdag, 25 oktober 2016 | | Deuren van Barmhartigheid
| donderdag, 1 september 2016 | | Mijn zilveren jubileum
| dinsdag, 14 juni 2016 | | Mijn eerste stagejaar
| woensdag, 30 maart 2016 | | Geloofsbagage
| |
|
|
| |